***

najtrudniej

gdy spotkasz zwyczajne życie

nieświadome

naiwnie pewne siebie

jak w pękniętym lustrze

z odłamkiem w kamieniu co niegdyś był sercem

tak wyraźnie tak ostro

czujesz jego smak 

oranżada z dziecinnych lat

ta lekkość już nie wróci

uleciała z wiatrem 

i z każdym rokiem 
szans zamykanych jak szuflady

opłakanych strat

nigdy nie pogrzebane marzenia

biedne nieloty

ze snem co o potędze 

tak trudno

tylko głową w dół

w kieliszek wina

w ciemny kąt

cicho tak

jak?

 nie ma odkupienia 

jak...