***

piołunem pachnie chwila prawdy

gdy wiesz już na pewno  

że los sobie zakpił

z wezbranego tęsknotą serca 

nawet jak Ikar nie wzlecisz

dreptać będziesz

noga za nogą skamieniałe

bezpowrotnie miniesz się z przeznaczeniem

odleciało łagodnie jak motyl

poza zasięg zmęczonej dłoni

tylko drga ciepłe powietrze